Zutik nago.
Jauzi batez, eskuak lehenengo, burua segidan, lepoa, besaburuetatik hasita gerriraino, ipurdia, izterrak, oinen puntak azkenik, uretan murgildu naiz. Itxi ditut begiak. Uraren kontra talka egin bezain pronto isildu dira zipriztinak.
Isilik dago dena. Gero eta motelago egiten dut aurrera, urak geldiarazten nau. Gatz zaporea sentitu dut ahoan. Belztura erabatekoa da. Segundo mordoa daramat urpean. Tarteak motza dirudi, ordea. Ez dut ezer ikusten, belarriak ere itxita dauzkat. Ura sentitzen dut nire inguruan, eta bere presioak lasaitzen nau. Hiriko zarata nekagarrien arrastorik ez; uretako oihartzun bitxiak soil-soilik. Jauzi egin dudanetik ez ditut giharrak mugitu, eta oraindik aurrerantz noa, ehun eta hirurogeita sei zentimetro luze-luze eginda. Airea falta zait. Burbuilen zaratak esnarazi nau. Lehenengo besoekin eta gero hankekin indarra egin dut. Banoa eguzki bila. Argi-izpiak sentitu ditut azalean. Ireki ditut begiak, eta belarriak, eta ahoa. Gogotik hartu dut arnasa
ur gainean.
Etzanda nago.
Elixabet
Berbaratza 