Ama, zerua sutan dago
burura zetorkidan esaldia atzo
Ezin atzean utzi gure iragana,
ez bada ere geure azala erre dana
Sua gori-gorian
baina aldi berean hiltzeko zorian
Minutu, segundo gutxi batzuk dira
irauten duen dirdira
Denbora gelditu
ta momentua sentitu
Eguzki izpien indar ahula
gaua datorkigula
Nostalgia, nostalgia da hitza
Egunaren azken eskutitza
Atzamar puntetatik ihesi
biharamunean etorriko da, ez etsi
Maite
Berbaratza 
ona